ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ
«ὃς δ’ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται
ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 5, 19)
30 Ἰανουαρίου 2022
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασι αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι. ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται. ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.
ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ
Αὐτὴ τὴν διαβεβαίωση μᾶς δίνει ὁ γλυκύτατος Θεάνθρωπος καὶ ἁρμόζει πλήρως στοὺς τρεῖς μεγίστους φωστῆρες τῆς τρισηλίου Θεότητος, αὐτοὺς τοὺς μελιρρύτους ποταμοὺς τῆς σοφίας, τὸν Μέγα Βασίλειο, τὸν Γρηγόριο τὸν Θεολόγο καὶ τὸν χρυσορρήμονα Ἰωάννη. Αὐτὸς ὁ Παράκλητος ἐφώτισε τὶς σοφές τους διάνοιες. Ὁ Γρηγόριος θὰ τὸν ὀνομάσει «ἐλπίδος συμπλήρωσιν» (Γρηγ. PG 36) καὶ ὁ Χρυσόστομος γι’ Αὐτὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα θὰ συμπληρώσει ὅτι «θαυματουργεῖ καὶ τὴν τελείαν εἰσάγει γνῶσιν» (PG 59).
Αὐτοὶ οἱ λαμπροὶ διδάσκαλοι, μὲ τὸν πλοῦτο τῶν θεολογικῶν τους γνώσεων, μεταλαμπάδευσαν στὴν ἀνθρωπότητα τὸ μεγάλο καὶ κοσμοσωτήριο ἔργο τῆς τοῦ Θεοῦ Οἰκονομίας. Μᾶς ἔκαναν νὰ στρέφουμε τὸ βλέμμα μας πρὸς τὴν ἀλήθεια, τὴν δικαιοσύνη καὶ τὴν ἀρετὴ καὶ νὰ λατρεύουμε μὲ φωτεινὴ ἐπίγνωση Ἐκεῖνον, ὁ Ὁποῖος εἶπε: «ἐγώ εἰμι ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή». Σὰν τὶς μέλισσες τοῦ χιώτικου κάμπου μετέφεραν στὴν κυψέλη τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας τὶς αἰθέριες εὐωδίες καὶ τὸ νέκταρ τῆς διδασκαλίας τοῦ Λυτρωτῆ μας μὲ τὸν δικό τους θεόπνευστο τρόπο. «Τὶς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ», διαλαλοῦσαν, «θλῖψις ἢ στενοχωρία… ἐπὶ πᾶσιν τούτοις ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς» (Ρωμ. 8, 35, 37). Προτοῦ διδάξουν μὲ τὰ λόγια, μιλοῦσε ἡ ἴδια ἡ κρυστάλλινη ζωή τους. «Δακρύομεν, ὀδυνώμεθα, εἰ καὶ μὴ φανερῶς, ἀλλὰ κατὰ καρδίαν», ἔλεγε ὁ Χρυσόστομος, ἀναφερόμενος στὶς ἀντιξοότητες τῆς ἐποχῆς του.
Γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες ἡ σημερινὴ ἑορτὴ εἶναι διπλῆ. Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ καὶ γεραίρει «τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ παραδείσου», ἐνῶ ἡ πολιτεία τιμᾶ καὶ γεραίρει τοὺς προστάτες τῆς παιδείας καὶ τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων. Ὁ συνεορτασμὸς αὐτὸς καθιερώθηκε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Ἀλέξιο τὸν Κομνηνό, ὅταν ἦταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ Ἰωάννης ὁ Μαυρόποδας, τὸ 1100 μ. Χ.
Σφιχταγκαλιασμένοι ὁ Ἑλληνισμὸς καὶ ὁ Χριστιανισμός, στὴν ροὴ τῶν αἰώνων, ἔσπασαν τὰ δεσμὰ τοῦ ἀλύτρωτου ἀκόμα κόσμου τῶν παθῶν καὶ τῶν συγκρούσεων καὶ δὲν θὰ πάψουν ποτὲ νὰ φωτίζουν τὴν ἀνθρωπότητα, στὴν πορεία της μπροστὰ καὶ πρὸς τὸν πραγματικό πολιτισμό. Τὰ χριστιανικὰ ἰδεώδη καὶ ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ φιλοσοφία στὸ πρόσωπο τῶν ἱεροφαντῶν βρῆκαν τοὺς Μύστες τους καὶ ὁ ἄνθρωπος ξεκόλλησε ἀπὸ τὰ βαλτόνερα τῆς ἀμάθειας καὶ τοῦ ψεύδους. Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες ἀνέβασαν τὸν ἄνθρωπο πολὺ ψηλὰ καὶ τοῦ ἔδειξαν ἀπὸ ἐκεῖ τὸν δρόμο τοῦ λυτρωμοῦ του. Μία καὶ μόνη εἶναι ἡ μοναδικὴ ὕπαρξη γιὰ τοὺς Οὐρανοβάμονες, ὁ Θ Ε Ο Σ. Ἀπὸ Αὐτὸν ξεκινᾶ κάθε ἐκδήλωση καὶ σ’ Αὐτὸν τελειώνει. Ἄρα, ὁ προορισμὸς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ θ έ ω σ η.
Δυστυχῶς, ὅμως, δὲν ἐκμεταλλευόμαστε τοὺς πνευματικοὺς καὶ ἠθικοὺς αὐτοὺς θησαυρούς. Οἱ περισσότεροι τοὺς ἀγνοοῦμε. Τοὺς ἀφήνουμε φυλακισμένους αὐτοὺς τοὺς μεγάλους παιδαγωγούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀπαραίτητοι γιὰ τὴν ἀνάπτυξη τοῦ πνεύματος καὶ τῆς διάπλασης τῆς καρδιᾶς τῶν νέων.
Ἀλλὰ τὶ συμβαίνει σήμερα; Σήμερα τὰ σκέλη τῆς γνώσης καὶ τῆς ἀρετῆς εἶναι τρομακτικὰ ἄνισα. Ἡ μὲν γνώση καὶ ἡ ἐπιστήμη ἔφθασαν στὴν ἀπογείωσή τους, ἡ δὲ ἀρετὴ παραμένει ἀτροφική.
Ἀδελφοί μου!
Ἂς θυμηθοῦμε ὅλοι μας τὴν κατηγορηματικὴ προσταγὴ τοῦ Κυρίου μας: «οὐαὶ δι’ οὗτὸ σκάνδαλον ἔρχεται». Ἂς ἀπολογηθοῦμε κάποτε γιὰ τὸ παράδειγμα ποὺ δίνουμε στὴν νεολαία σήμερα. Οἱ νέοι περιμένουν ἀπὸ ἐμᾶς νὰ μποῦμε μπροστὰ γιὰ τὴν καταπολέμηση τῆς ἀλαζονείας, τῆς κακότητας, τῆς ἀνισότητας καὶ ὅλων αὐτῶν τῶν δεινῶν ποὺ βασανίζουν τὴν ἀνθρωπότητα. «τὶ γὰρ μεῖζον», λέγει ὁ Χρυσόστομος, τοῦ διαπλάσαι ψυχὴν καὶ ρυθμίσαι νέου διάνοιαν;»
Ἂς ἐργασθοῦμε μὲ ζῆλο καὶ αὐταπάρνηση καὶ πρὸπαντὸς μὲ ἀγάπη γιὰ τὰ χρυσᾶ νιάτα τοῦ Ἒθνους μας! Ἂς ἐνδιαφερθοῦμε γιὰ τὴν ἠθικοθρησκευτικὴ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν μας, ποὺ ἀποτελοῦν τὴν ἐλπίδα καὶ τὸ γλυκοχάραμα τοῦ μέλλοντος.
Σ’ ἐμᾶς τοὺς γονεῖς, τοὺς δασκάλους, τοὺς κηδεμόνες, στὰ χέρια μας ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεὸς ὅ,τι πολυτιμώτερο ὑπάρχει: τὴν παιδικὴ ψυχή. Φέρνουμε τὴν μεγάλη εὐθύνη, ἂν ποτὲ γιὰ τὴν ἀμέλειά μας ζημιωθοῦν οἱ ψυχὲς τῶν παιδιῶν μας. Ἀπὸ ἐμᾶς ἐξαρτᾶται νὰ τὰ ὁδηγήσουμε στὶς ὑψηλὲς κορυφὲς τοῦ ὡραίου, τοῦ καλοῦ, τοῦ ἀγαθοῦ ἢνὰ τὶς ἀφήσουμε νὰ ἕρπουν σὲ κατώτερα πάθη καὶ ἔνστικτα. Τὸ κυριώτερο ἔργο μας εἶναι ὄχι μόνο ὁ καταρτισμὸς τοῦ πνεύματος, ἀλλὰ κυρίως ἡ διάπλαση τῆς ψυχῆς, ἡ μετάδοση τῆς χριστιανικῆς φλόγας τῆς ἀγάπης στὶς ψυχές τους, γιὰ νὰ παραδώσουμε στὴν κοινωνία ὄχι μόνο μορφωμένους, ἀλλὰ κυρίως ἐνάρετους ἀνθρώπους, ψυχὲς εὐγενικές, οἱ ὁποῖες θὰ στέκονται πολὺ ψηλὰ ἀπὸ κάθε μικρότητα καὶ ταπεινότητα. Κυρίως σήμερα, στὴν ἱστορικὴ αὐτὴ καμπή, τὴν ὁποία διέρχεται ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα, ἡ συμβολὴ τοῦ ἱερέα-πνευματικοῦ πατέρα, τοῦ σχολείου, τοῦ γονέα καθίσταται πολὺ πιὸ ἱερὴ καὶ ἐπιτακτική.
Ἂς μορφώσουμε τὰ παιδιά μας μὲ τὰ ἑλληνοχριστιανικὰ ἰδεώδη καὶ ἂς προσφέρουμε στὴν πολιτεία ἀληθινοὺς ἀνθρώπους, σὰν τὶς Μητέρες τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, τὴν Νόνα, τὴν Ἐμμέλεια καὶ τὴν Ἀνθοῦσα, οἱ ὁποῖες χάρισαν καὶ στὴν Ἐκκλησία καὶ στὴν ἀνθρωπότητα ἀειθαλῆ ἄνθη ἀνθρωπιᾶς καὶ διαπρεπεῖς ἐπιστήμονες. Στὴν ἀνάπτυξη τοῦ πνεύματος καὶ τὴν καλλιέργεια τῶν γραμμάτων δὲν πρέπει νὰ λησμονοῦμε, ὅτι ἡ πίστη καὶ ἡ εὐσέβεια εἶναι τὸ ἄρωμα καὶ τὸ ἁλάτι ποὺ προστατεύει τὸ ἀνθρώπινο πνεῦμα ἀπὸ τὴν σήψη καὶ τὸν ἀφανισμὸ τῆς ὑψηλοφροσύνης. Αὐτὸ τὸ κατορθώνει μόνον ὁ ὑπέρτατος λόγος τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.
Πολυσέβαστο ἐκκλησίασμα,
Ἂς ἀφουγκρασθοῦμε τὴν πάλλουσα καρδίαν τοῦ Σεπτοῦ μας Ποιμενάρχου γιὰ τὴν νεότητα, τὴν ἱερὴ ἀγωνία τῶν ἱερέων μας! Καὶ ὅλοι ἐμεῖς, οἱ γονεῖς, οἱ κηδεμόνες, οἱ διδάσκαλοι ἂς ποῦμε λόγια ἀγάπης καὶ στοργῆς στοὺς νέους μας:
Μαθητὲς ἦσαν κάποτε καὶ οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες, καὶ μάλιστα σὲ ἀφιλόξενο εἰδωλολατρικὸ περιβάλλον. Ἀλλὰ τὸ ἦθος τους, ἡ πίστη τους, ἡ φιλομάθειά τους, τὸ πλούσιο φιλανθρωπικὸ καὶ κηρυκτικό τους ἔργο, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀγάπη τους γιὰ τὴν ἀλήθεια, ὅλα αὐτὰ τοὺς ἀνέδειξαν Μεγάλους!
Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, σὰν στοργικὴ μάνα, ποὺ εἶναι μὲ προσευχὴ σᾶς συμβουλεύει. Μὴ δέχεσθε τὰ δηλητηριώδη διδάγματα τῆς πονηρῆς κοινωνίας μας. Μὴ παρασύρεσθε ἀπὸ ἐπιπόλαια μηνύματα. Ζήστε ἁγνὴ ζωή, ὅπως ἁρμόζει σὲ χριστιανοὺς νέους. Μιμηθεῖτε τὸ παράδειγμα τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν.
Ὅλες οἱ ἀλήθειες πηγάζουν ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ μας, ἡ ἀλήθεια, ἡ ἀγάπη, ἡ δικαιοσύνη, ἡ σεμνότητα, ἡ φιλευσπλαγχνία καὶ τόσες ἄλλες ἀρετές… Κλείστε τις μέσα στὶς καρδιές σας! Ὁ Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερα εἶναι ὁ Ἴδιος στοργικὸς Πατέρας. Αὐτὸς μόνο θὰ σᾶς δώσει θάρρος μέσα στὰ ἀδιέξοδα τῆς ζωῆς σας, δὲν θὰ σᾶς προδώσει ποτέ, θὰ γρανιτώσει τὶς καρδιές σας, θὰ τὶς σμιλεύσει μὲ τὴν Χάρη Του, θὰ τὶς ὡραιοποιήσει, θὰ τὶς κάνει νὰ ἀγαποῦν, νὰ εἶναι εἰρηνικές, φιλότιμες, ὑπομονετικές, σπλαχνικές. Ἀνταλλάξτε τὴν πρόσκαιρη γεύση τῆς πικρῆς ἡδονῆς ποὺ ψάχνετε ἐπιπόλαια νὰ γευθεῖτε, μὲ τὴν γλυκάδα ποὺ δίνει τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμά Του. Γιατὶ ἡ ψυχή σας εἶναι τὸ πολυτιμώτερο πρᾶγμα στὸν κόσμο καὶ δὲν ὑπάρχει ἀντάλλαγμα γι’ αὐτήν.
Ἀγαπητοί μου!
Οἱ παπποῦδες καὶ οἱ γιαγιάδες πρῶτοι ἂς σπεύσουν νὰ ἐμβολιάσουν τὰ μικρά τους ἐγγόνια μὲ τὶς χρυσογόνες ἀρετὲς τῆς Ἁγίας Πίστης μας καὶ νὰ τὰ ἐνισχύσουν μὲ τὴν καθάρια ζωή τους καὶ τὸ σεμνό τους παράδειγμα. Μετὰ οἱ πνευματικοί, οἱ γονεῖς, οἱ δάσκαλοι. Κι ἐκεῖνα, σὰν ἄγραφες κασέτες ποὺ εἶναι, θὰ γράψουν πολλά. Ὁ Ἅγιος Παΐσιος μᾶς λέγει: «τὸ παιδὶ ἂν μπολιαστεῖ ἀπὸ μικρὸ μὲ ἦθος, καὶ νὰ ξεστρατίσει, μὴ τὸ φοβᾶσαι‧ θὰ ξαναγυρίσει πάλι, γιατὶ εἶναι μπολιασμένο».
Ἂς προσευχηθοῦμε στοὺς Τρεῖς Ἱεράρχες νὰ σκέπουν καὶ νὰ προστατεύουν τὰ παιδιά μας καὶ νὰ τοὺς χαρίζουν τὴν ψυχική τους ὑγεία.
ΓΕΝΟΙΤΟ!
Πηγή: imchiou.gr
